Historie

Historie

De meest indrukwekkende ruimte in de Spoorzone is gebouw 60: de Locomotiefhal. In deze meer dan achttien meter hoge loods werden locomotieven gerepareerd. Het gebouw uit 1932 bestaat uit drie delen: het rolwagenspoor (60A), de stelplaats (60B) en de ketelreparatiewerkplaats (60C).

Net als de polygonale loods dateert dit gebouw uit de tweede bouwfase van de NS-Werkplaats. Kenmerkend daarvoor is het gebruik van de meest moderne constructies en materialen zoals glas en staal, waardoor grote open ruimtes met veel licht mogelijk werden.

Op zogenaamde rolwagens werden locomotieven overdwars naar binnen gereden in de oostzijde van de hal (60A). De rolwagen maakte het mogelijk de locomotieven zijdelings te rangeren. Dat gebeurde vroeger met mankracht, waarna de locomotieven in het midden van de hal (60B), op een zogenaamde werkstand werden gezet. De stelplaats bevatte veertien van dergelijke werkstanden. Onder sommige daarvan bevond zich een put zodat de monteurs ook goed bij de onderstellen konden. De ketelreparatiewerkplaats (60C) ging later dienst doen als draaistelafdeling, magazijn en kleedruimte.

De veranderingen in de werkwijze en de komst van de 125-tons kraan zorgde er voor dat de locomotiefwerkplaatsen gewijzigd moesten worden. Het gebied in en om de grote glazen LocHal verandert in een ‘werkplaats van de 21e eeuw’. Een plek waar alles en iedereen samenkomt: leren en studeren, ondernemen en onderzoeken, ontmoeten en vergaderen, creëren en innoveren, exposeren en presenteren.